- Bumblebee - odparł po czym dodał niepewnie - Jesteś Wilczycą Cienia?
- T-tak - zająknęłam się. Czy basior nie będzie przez to chciał ze mną rozmawiać - przebiegło mi przez myśl - Wiele wilków unika takich jak ja...
Bumblebee musiał zauważyć moją zmieszaną minę bo uśmiechnął się i spytał: - Nie lubisz swojego żywiołu?
- Nie! No coś ty! - żachnęłam się - Nie wiem w ogóle dla czego mam właśnie tą moc... W końcu żywioł powinien współgrać z wilkiem, a ja boję się ciemności i ogólnie jestem bardzo strachliwa i nie lubię nikomu dokuczać.
Zdziwiła mnie moja otwartość wobec niego, a przecież znaliśmy się dopiero przez parę chwil. Zwykle przecież zachowywałam dla siebie to, że jestem strachliwa i mam przyjacielskie stosunki do otoczenia chociaż to drugie każdy sam dostrzegał.
- Na serio? - zdziwił się - Jeszcze nigdy nie poznałem Wilczycy Mroku która była by strachliwa. To trochę...
- Dziwne, wiem - weszłam basiorowi w słowo - Ale taka już jestem i niestety nic na to nie poradzę.
Wilk przyglądnął mi się badawczo po czym stwierdził: - Nawet nie wyglądasz na Wilka Cienia.
- Nie? - zaśmiałam się - A teraz?
Zawarczałam rozstawiając szeroko łapy, a w moich oczach musiały się pojawić złowrogie ogniki które towarzyszyły mi za każdym razem kiedy czułam co tak na prawdę jest moim żywiołem bo basior cofnął się o krok z wyrazem zdumienia na pysku. Szybko opamiętałam się i powróciłam do normalnej "mnie".
- No tak - mruknął - Teraz nawet nie pytając wiedziałbym kim jesteś.
Uśmiechnęłam się chociaż cała w środku drżałam. Już dawno nie robiłam czegoś takiego i zapomniałam, że kiedy tylko chcę potrafię taka być.
- Upolujemy coś razem? - zaproponował Bumblebee.
- Eeeee... - zaczęłam niepewnie - Ja... J-ja nie umiem dobrze polować...
To wyznanie kosztowało mnie wiele wysiłku lecz była to prawda. Moją największą zdobyczą była otyła kuropatwa... Zwykle łapałam stare myszy polne albo króliki lub żywiłam się padliną.
Bumblebee?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz