- No...dobrze ale ty to ty, a ja to ja... - powiedziałam ocierając łzy - Ty przeżełś super przygody i w ogóle, a ja jestem tylko marną wilczycą, która chce poznać świat ale boi się wystawić nos poza granice watahy.
- A wiesz dlaczego dałem radę?
- Dlaczego?
- Bo przstałem się bać.
- Ja też chcę... - westchnęłam.
- To chodź ze mną - powiedział wstając.
- Co proponujesz?
- Żebyśmy tam wrócili i jak gdyby nigdy nic dalej się bawili. Obiecaj mi, że nie będziesz zwracać uwagi na Kirkhe.
- No dobra...
Ruszyliśmy powoli w drogę powrotną.
- Obiecuję ci, że ty też kiedyś przeżyjesz swoją przygodę - powiedział jeszcze Nico, a potem szliśmy w ciszy przedzierając się przez las aż dotarliśmy do Doliny. Na miejscu przywitały nas spojrzenia wilków. Jedne zdziwione, drógie współczujące, trzecie pogardliwe, a czwarte złośliwe, ale wszystkie skierowane były na mnie i Nica.
Nico? ~Brak veny :(
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz